Strona:PL Biblia Krolowej Zofii.djvu/139: Różnice pomiędzy wersjami

(Brak różnic)

Wersja z 10:42, 24 lip 2021

Ta strona została przepisana.

wyecznim. Y bó̗dó̗ Aaronovi a synow iego, abi iedli ge na swyó̗tem myeszcu, bo swyó̗te swyó̗tich Szablon:F8 s poswyó̗tnich obyaat bozich prawem wyecznim. Owa, iest wiszedl syn zony israelskey, gegos iest urodzila bila sz mó̗zem Egipskim myedzi synmi israelskimi, y srzó̗gal syó̗ iest w stanyech s mó̗zem israelskim. A gdisz bil wró̗gal*[1] ymyenyu bozemu, a poklinal iest gy: prziwyedzon iest ku Moyzeszovi. Zwana iest macz gego Salumit, dzewka Dabri, s pokolena Dan. Y puscili gy só̗ do czemnicze, doyó̗t bi nye posznali, czso bi kazal pan ucinicz. Ienze movil iest ku Moyzeszovi arzekó̗ó̗cz: Viwyedzi uró̗gacza przecz s stanow, acz wszistczi polozó̗, ktorzi só̗ gy sliszeli uró̗gayó̗cz, ró̗cze swoge na gego glowó̗, a ukamyonuge gy wszistek lud. A k synom israelskim bó̗dzesz mowycz: Czlowyek, ienze bi przeclinal swego boga, ponyesze grzech swoy. a ktos bi uró̗gal ymyenu bozemu, smyerczó̗ umrze. kamyenim gy obrzuczó̗ wyele luda, lyecz bó̗dz myesczanyn, lyecz bó̗dz przichodzen. Ktosz bi uró̗gal ymyenyu bozemu, smyerczó̗ umrze. Ieuze bi urazil albo zabil czlowyeka, smyercza* umrze. Ienze urazi dobitczó̗, wrocz namyastka, to iest duszó̗ za duszó̗. Ienze bi ucinil sromotó̗ komuskole swych myesczan: iakos iest ucinil, takes[a] ma bicz gemu. chromotó̗ za chromotó̗, oco za oco, zaab* za zaó̗b* wroci. Iakó̗ó̗sz oganil sromotó̗, takó̗ó̗sz cirpyecz przipó̗dzon bó̗dze. Ienze bi urazil dobitczó̗, wrocz gine. Ienze bi urazil czlowyeka, pomsczono bó̗dze nad nim. Prawi só̗d bó̗dze myedzi wami, lyecz myesczanin, lyecz przichodzen sgrzeszilibi. bocz ya iestem pan bog wasz. Y movil iest Moyzes k synom israelskim. A viwyodszi gy, ienze uró̗gal, przecz s stanow, przirzucili gy kamyenim. Y ucinil* synovi* israelsczi, iakos bil przikazal pan Moyzeszovi.

XXV.

I movil iest pan ku Moyzeszovi na gorze Synay, rzekó̗ó̗cz: Mow synom israelskim a rzeczecz* k nim: Gdisz wnidzecze do zemye, ktoró̗sz ia dam wam: swyó̗czcze sobotó̗ bozó̗. Secz* lat bó̗dzesz szacz pole swe, a secz lyat bó̗dzesz obrzazowacz vinniczó̗ swó̗, a szbyerzesz owoce gey. Ale sodme lato bó̗dze sobota zemye, odpocinyenye bozeey*. Pola nye bó̗dzesz poszewacz, a vinnicze nye bó̗dzes obrzazowacz. Czosz wolnye rodzi zemya, nye bó̗dzesz znó̗ó̗cz, a s gron pirwich urod swych iako sbiranye vina nye bodzesz sbiracz. Bocz lyato zemye odpocinyenye iest. Ale bó̗dó̗ wam na pokarm, tobye a sludze twemu, robotnicze* twey a otroku twemu, y przichodnyovi, ienze po goscinye iest u czebye, dobitku y scotu twemu, wszitko, czosz syó̗ rodzi, da wam pokarm. A odliczisz sobye sedm tidnyow rokow, to iest sedm sedmi[2], giszto spolu czini dzewyó̗cz a czterdzeszci lyat. y wstró̗bisz w tró̗bó̗ mye-

  1. Karta kodeksu nr 53
  1. Czyta się pewnie: urągał.
  2. Septies szeptem.