Wikiźródła

Biblia Gdańska/Proroctwo Sofoniaszowe 2: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
linki poprawione
m proof
Linia 1:
{{BG Księga Sofoniasza}}
 
==So 2==
1 Wejrzyjcie w się, wejrzyjcie w się, mówię, o narody przemierzłe!<br>
2 Pierwej, niżeli wyjdzie dekret, i niż dzień jako plewa przeminie; pierwej niż przyjdzie na was gniew zapalczywości Pańskiej, pierwej niż przyjdzie na was dzień gniewu Pańskiego.<br>
3 Szukajcie Pana wszyscy pokorni na ziemi, którzy sąd jego czynicie; szukajcie sprawiedliwości, szukajcie pokory, snać się ukryjecie w dzień zapalczywości Pańskiej;<br>
4 Bo Gaza opuszczona będzie, i Aszkalon spustoszony, Azot w południe wyrzucą, a Akkaron wykorzeniony będzie.<br>
5 Biada mieszkającym w krainie pomorskiej, narodowi Ceretejczyków! słowo Pańskie przeciwko wam jest, o ziemio Chananejska Filystyńczyków! że cię tak wytracę, aby nie było obywatela.<br>
6 I będzie kraina pomorska owczarniami i budami pasterskiemi, i oborą dla trzód.<br>
7 Będzie też i ostatkowi domu Judzkiego krainą dla pasienia; w domach Aszkalon na wieczór legać będą, gdyż ich nawiedzi Pan, Bóg ich, i przywróci zaś więźniów ich.<br>
8 Słyszałem urąganie Moabczyków i hańbienia synów Amonowych, któremi urągali ludowi mojemu, i wynosili się na granicach ich.<br>
9 Przetoż jako żyję Ja, mówi Pan zastępów, Bóg Izraelski, że się Moab stanie jako Sodoma, a synowie Ammonowi jako Gomora, miejscem pokrzyw i jamą solną i pustynią aż na wieki; ostatki ludu mego rozchwycą ich, i pozostali z ludu mego osiędą ich.<br>
10 To ich spotka za pychę ich, iż lżyli i wynosili się nad lud Pana zastępów.<br>
11 Straszny im będzie Pan, bo sprawi, że schudną wszyscy bogowie ziemi; i będzie mu się kłaniał każdy z miejsca swego, wszystkie wyspy narodów.<br>
12 I wy też, Murzynowie! mieczem moim pobici będziecie;<br>
13 Bo wyciągnę rękę moję na północy, i wytracę Assura, i podam Niniwę w spustoszenie i suszę, jako pustynię.<br>
14 I będą trzody legały w pośrodku jego, i wszystek zwierz narodów, i pelikan i sowa na gałkach jego przebywać będą, głos ptastwa w oknach słyszany będzie, podwoje jego spustoszeją, gdy cedrowe listwowania jego odedrą.<br>
15 Takieć będzie ono miasto weselące się, które siedzi bezpiecznie, mówiące w sercu swojem: Jam miasto, a oprócz mnie niemasz takiego. Jakoć się stało spustoszeniem! jaskinią zwierzowi! każdy przechodzący przez nie zaświśnie, i kiwać będzie ręką swo ją.
{{DG}} ▼
 
{{nawigacja|bieżący<pages index=So"Biblia Gdańska (1840)" 2|wsteczfrom=[["Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/Księga965" Sofoniaszafromsection="Sof2" 1|So 1]]|dalejto=[["Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/Księga966" Sofoniaszatosection="Sof2" 3|So 3]]}}/>
 
 
▲{{DG}}
 
{{Przypisy}}
 
{{nawigacja|bieżący=Proroctwo Sofoniaszowe 2|wstecz=[[Biblia Gdańska/Proroctwo Sofoniaszowe 1|Proroctwo Sofoniaszowe 1]]|dalej=[[Biblia Gdańska/Proroctwo Sofoniaszowe 3|Proroctwo Sofoniaszowe 3]]}}
 
[[Kategoria:Biblia Gdańska: Księga Sofoniasza|So 2]]
Źródło: „https://pl.wikisource.org/wiki/Biblia_Gdańska/Proroctwo_Sofoniaszowe_2”