Wikiźródła

Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 40: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
linki poprawione
m proof
Linia 1:
{{BG Księga Psalmów}}
==Ps 40==
 
 
1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy.<br>
<pages index="Biblia Gdańska (1840)" from="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/620" fromsection="Ps40" to="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/621" tosection="Ps40" />
2 Z żądością oczekiwałem Pana; a skłonił się ku mnie, i wysłuchał wołanie moje;<br>
 
3 I wyciągnął miecz z dołu szumiącego i z błota lgnącego, a postawił na skale nogi moje, i utwierdził kroki moje;<br>
 
4 A włożył w usta moje pieśń nową, chwałę należącą Bogu naszemu, co gdy wiele ich ogląda, ulękną się, a będą mieć nadzieję w Panu.<br>
5 Błogosławiony człowiek, który pokłada w Panu nadzieję swoję, a nie ogląda się na hardych, ani na tych, którzy się unoszą za kłamstwem.<br>
6 Wieleś uczynił, Panie, Boże mój! cudów twoich, a myśli twoich o nas nikt porządnie wyliczyć nie może przed tobą; chciałlibym je wypowiedzieć i wymówić, daleko ich więcej, niżby wypowiedziane być mogły.<br>
7 Ofiary i obiaty nie chciałeś, aleś mi przekłół uszy; całopalenia i ofiary za grzech nie żądałeś.<br>
8 Tedym rzekł: Oto idę; w księgach napisano o mnie;<br>
9 Abym czynił wolę twoję, Boże mój! pragnę, albowiem zakon twój jest w pośrodku wnętrzności moich.<br>
10 Opowiadałem sprawiedliwość twoję w zgromadzeniu wielkiem; oto warg moich nie zawściągnąłem, ty wiesz, Panie!<br>
11 Sprawiedliwości twojej nie ukryłem w pośród serca mego, prawdę twoję i zbawienie twoje opowiadałem; nie taiłem miłosierdzia twego i prawdy twojej w zgromadzeniu wielkiem.<br>
12 Przetoż ty, Panie! nie zawściągaj odemnie litości twoich; miłosierdzie twoje i prawda twoja niech mię zawżdy strzegą.<br>
13 Albowiem ogarnęły mię nieszczęścia, którym niemasz liczby; doścignęły mię nieprawości moje, tak, że przejrzeć nie mogę; rozmnożyły się nad włosy głowy mojej, a serce moje opuściło mię.<br>
14 Raczże mię, Panie! wyrwać; o Panie! na ratunek mój pospiesz.<br>
15 Niech będą pohańbieni, (a niech się zawstydzą wszyscy,) którzy szukają duszy mojej, aby ją zatracili; niechajże się na wstecz cofną, a niech się zawstydzą, którzy mi życzą złego.<br>
16 Niech będą spustoszeni za to, ze mię shańbić usiłują, mówiąc mi: Ehej! ehej!<br>
17 Ale niech się rozradują i rozweselą w tobie wszyscy, którzy cię szukają, i miłują zbawienie twoje; niech mówią zawżdy: Niechaj będzie Pan uwielbiony.<br>
18 Jamci wprawdzie ubogi i nędzny; aleć Pan myśli o mnie. Tyś jest pomocnikiem moim i wybawicielem moim; Boże mój! nie omieszkujże.
{{DG}}
 
{{Przypisy}}
 
{{nawigacja|bieżący=Ps 40|wstecz=[[Biblia Gdańska/KsięgaKsięgi Psalmów 39|Ps 39]]|dalej=[[Biblia Gdańska/KsięgaKsięgi Psalmów 41|Ps 41]]}}
[[Kategoria:Biblia Gdańska: Księga Psalmów|Ps 040]]
Źródło: „https://pl.wikisource.org/wiki/Biblia_Gdańska/Księgi_Psalmów_40”