Wikiźródła

Biblia Gdańska/Księgi Psalmów 49: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
linki poprawione
m proof
Linia 1:
{{BG Księga Psalmów}}
==Ps 49==
 
 
1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm.<br>
<pages index="Biblia Gdańska (1840)" from="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/625" fromsection="Ps49" to="Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/626" tosection="Ps49" />
2 Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!<br>
 
3 Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!<br>
 
4 Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.<br>
5 Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.<br>
6 Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?<br>
7 Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.<br>
8 Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.<br>
9 (Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)<br>
10 Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.<br>
11 Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.<br>
12 Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.<br>
13 Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.<br>
14 Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. Sela.<br>
15 Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego.<br>
16 Ale Bóg wykupi duszę moję z mocy grobu, gdy mię przyjmie. Sela.<br>
17 Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.<br>
18 Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.<br>
19 A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:<br>
20 Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości.<br>
21 Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.
{{DG}}
 
{{Przypisy}}
{{nawigacja|bieżący=Ps 49|wstecz=[[Biblia Gdańska/Księga Psalmów 48|Ps 48]]|dalej=[[Biblia Gdańska/Księga Psalmów 50|Ps 50]]}}▼
 
▲{{nawigacja|bieżący=Ps 49|wstecz=[[Biblia Gdańska/KsięgaKsięgi Psalmów 48|Ps 48]]|dalej=[[Biblia Gdańska/KsięgaKsięgi Psalmów 50|Ps 50]]}}
[[Kategoria:Biblia Gdańska: Księga Psalmów|Ps 049]]
Źródło: „https://pl.wikisource.org/wiki/Biblia_Gdańska/Księgi_Psalmów_49”