Strona:Śląsk polski.djvu/031

w obce ręce powiatu Będzińskiego, który „sama natura zdecydowała przyłączyć do Niemiec“, byłoby wielkim błędem“. „Co ważne jest dla tego powiatu, dotyczy w równym stopniu powiatów Wieluńskiego, Częstochowskiego i Olkuskiego“. Przy niedogodnem więc dla byłego państwa Hohenzollernów położeniu Górnośląskiego obwodu przemysłowego „Polska — piszą oni, — pozostanie dla jego rozwoju gospodarczego w przyszłości nadzwyczajnie ważnym, a nawet można powiedzieć, niezastąpionym czynnikiem“, bez niej, przemysł śląski musiałby — jak się wyrażają — „utknąć (stocken), a jego wartość dla odbudowy i rozwoju państwa niemieckiego będzie się zmniejszała“. Zatem aby nie utknął, aby gospodarcze jego czynniki miały w pobliżu studnię, z którejby mogły wypompowywać to co im do ich rozwoju jest potrzebne, należy przy sprzyjających okolicznościach dokonać nowej na nas grabieży. Śląsk więc przy Prusach, to groźba ciągła tej grabieży, to armatnia lufa wymierzana stale w nasze serce. A nie dla czego innego tylko dlatego właśnie, że stanowi on z zachodniemi powiatami byłej Kongresówki, organiczną naturalną (jak to stwierdzają powołani wyżej uczeni nasi) całość.
 Czyż po tem co wyżej powiedziałem, potrzebuję wykazywać obszernie konieczność, aby powróciło „na ojczyzny łono“, to co przyroda sama z nami nierozerwalnie sprzęgła, a co przemoc od nas oderwała, czyż potrzebuję udowadniać, że bez Śląska będziemy narodem kaleką i nędzarzem skazanym co więcej na to, że mu zachodni sąsiad, który jak o jego nieodrodnych przodkach krzyżakach wielki wieszcz i prorok nasz narodowy powiedział, „choć pożarł tak wiele, na resztę naszą roztwiera gardziele“, ostrzyć będzie bezustannie sztylet by nim zadać nam śmiertelny cios? Chyba nie, więc w nadziei niepłonnej że bogata ta a tylu węzłami ścisłemi złączona odwiecznie z Polską dzielnica, wkrótce już zasiądzie przy biesiadnym naszym stole, mniemam, że gdy chwila plebiscytu nadejdzie, nie znajdą do niej zastosowania słowa, w jakich ten wieszcz w Panu Tadeuszu skreślił tragizm