I co się we mnie znajduje,
Miłością się twą krępuje.
Boże kocham cię! i t. d.
Rozum, wolą, zmysły, chęci,
Sławę, honor i co nęci;
Z sercać wszystko to daruję,
Wiecznem prawem zapisuję.
Boże kocham cię! i t. d.
Wszystkie tchnienia i stąpienia,
Znaczą miłości pragnienia:
Ilekroć mój puls uderza,
Miłością się twą wymierza.
Boże kocham cię! i t. d.
Choć się oczy zamykają,
Snu z potrzeby zażywają;
Dusza, serce, chęci czują,
Ustawicznie wykrzykują:
Boże kocham cię! i t. d.
Myśli, mowy, wszystkie sprawy,
I roboty, i zabawy,
Gdziekolwiek się ja obrócę,
Zawsze śpiewam, zawsze nucę:
Boże kocham cię! i t. d.
Jeśli mnie chcesz słuchać Panie,
O to tylko me wołanie:
Weźmij co jest światowego,
A daj mi siebie samego.
Boże kocham cię! i t. d.
Weź już świecie co jest twego,
Weźmij co jest pieszczonego;
Nic mnie już nie kontentuje,
Tylko kiedy wyśpiewuję:
Boże kocham cię! i t. d.
Strona:Śpiewnik kościelny czyli pieśni nabożne z melodyjami w kościele katolickim używane (Mioduszewski).djvu/0176
Ta strona została skorygowana.