Ta strona została skorygowana.
I tak, nadzieję mam ja w tobie Panie,
Że choć nierychło, wszak i na mnie kanie
Z skarbów niebieskich, łaska nieprzebrana,
Od ciebie Pana.
PIEŚŃ IX.
O Opatrzności Boskiej.
Ach nieskończony Boże w swej szczodrocie,
Co pełen łaski jesteś w swej istocie;
Pamiętasz, pamiętasz, o każdem stworzeniu,
Posilasz, posilasz, w głodzie i pragnieniu;
Wzgardę nadgradzasz honorem.
Podajesz rękę wdowie i sierocie,
Ratujesz wszystkich w smutku i kłopocie;
Wspomagasz, największe ubóstwo,
Wyrażasz, w miłosierdziu Bóstwo,
Czyniąc Wszechmocności wzorem.
I gdzie nie może ludzka siła dostać,
Tam Opatrzności twojej kładziesz postać;
Niech będą, jak biedne kruczęta,
Zgubione, od matki kurczęta,
A Bóg i o nich pamięta.