Strona:Śpiewnik kościelny czyli pieśni nabożne z melodyjami w kościele katolickim używane (Mioduszewski).djvu/0331

Cud niesłychany! zegnijmy kolana, Bóg się człowiekiem, Słowo ciałem stało, Panna zrodziła swego Stwórcę, Pana, Mocą to Ducha świętego się działo.

⎫ ⎬ ⎭

Klęcząc.

Umarł na krzyżu, złożon w grób ze skały,
Potem zmartwychwstał jako jest w prorokach,
Wstąpił do nieba i zasiadł tron chwały,
A ztamtąd sądzić spuści się w obłokach.

Wierzę i w Ducha świętego od obu
Pochodzącego: Wierzę Kościół święty,
Win odpuszczenie, Ciał powstanie z grobu,
Żywot bez końca w chwale niepojęty.

Na Offertorium.

Ojcze przedwieczny! przyjmij tu złożone
Święte ofiary chleba oraz wina,
Które zostaną w krótce przemienione,
Na prawe ciało i krew twego Syna.

Przyjmij za Kościół i jego Kapłanów,
Za najwyższego Rządcę prawowiernych,
Za pokój, zgodę Chrześcijańskieh Panów,
Za wszystkich żywych i umarłych wiernych.

Na Sanctus.

Bogu zastępów co włada wojskami,
Którego chwałą cały świat objęty,
Łączmy swe głosy i z Serafinami
Wyśpiewujmy mu: Święty! Święty! Święty!

Po Podniesieniu.

 
Oto Bóg z nieba usty Kapłańskiemi
Sprowadzon do nas, niech zabrzmi hymn nowy!