Ta strona została skorygowana.
Potem rzekł do zwolennika,
Do swojego miłośnika:
Janie, oto matka twoja.
Na poły wszystka umarła,
Zemdlawszy na ziemię padła,
Od smutku bardzo wielkiego.
Przez twe Chryste umęczenie,
Daj nam grzechów odpuszczenie,
A potem duszne zbawienie,
Z tobą wieczne królowanie.
PIEŚŃ III.
Z łacińskiego: Audi benigne.
Wysłuchaj Stwórco łaskawy,
Prośb naszych ze łzami sprawy,
W poście tym czterdziestodniowym,
Wzruszonych uczuciem nowem.
Ty przenikasz serc skrytości,
I znasz sił naszych słabości:
Wracającym do zbawienia,
Udziel łaskę odpuszczenia.