Strona:Śpiewnik kościelny czyli pieśni nabożne z melodyjami w kościele katolickim używane (Mioduszewski).djvu/0607

Gdy czart z kamieni radził czynić chleby,
Chrystus zalecał bardziej post z potrzeby:
Nie samym chleem człowiek każdy żyje,
Gdyż dusza ludzka słowem Boskiem tyje.

Gdy czart bogactwa chciał dawać do tronu,
Napierając się Boskiego pokłonu:
Chrystus ubóstwo szczęśliwsze zaleci,
Samemu Bogu kłaniają się dzieci.

Gdy czart nakoniec, rzuć się na dół radzi,
Bo straż Anielska ztamtąd wyprowadzi;
Chrystus modlić się a nie kusić Boga
Każe, gdyż ludziom nie skrzydła lecz noga.

Gdy już dni postu skończyły się długie,
Przyszli Anieli czyniąc mu usługę:
Post gdy pokorny, nie zna co jest chluba,
Widzi z Anioły drabinę Jakóba.

Troje pacholąt post w ogniu ośmiela,
Post między lwami strzeże Danijela:
Post Mojżeszowi mówić z Bogiem daje,
Post Elijasza wiezie w górne kraje.

Post i modlitwa złych duchów wypędza,
Post czyści grzechy a cnoty oszczędza:
Post rozmaitym dowcipem obdarza,
Post wszystkie dobra w domostwie pomnaża.

Post źródło zdrowia, post życia przedłuży,
Przez post zwierz dziki człowiekowi służy:
Boskie karanie post z miasta oddala,
Post w wielorybie Jonasza ocala.

Strzedz się sytości nie szukając smaku,
Bać się pijaństwa czartowskiego znaku,
Jeść tylko w swój czas ahy się posilić,
Ust swych pilnować by się nie pomylić,