Więc chcąc głosić cześć tej Panny,
Pierwszy nieba dzień poranny!
Trzeba Aniołów uprzedzić,
Wszystkich natur moc wyśledzić.
Trzeba wzlecić w górne kraje,
Gdzie w zwierzyńcu słońce staje,
Niebo dzieląc w różne pasy,
Pędem płanet mierząc czasy.
Trzeba pytać zkąd osnowę
Panna bierze, gdy swą głowę
Boga rodzi. Bóg świat stwarza,
Domek nosi gospodarza.
Przyzna niebo że jest małe,
Objąć Bóstwa wieczną chwałę:
Przyzna ziemia że jest wązka,
Z której zrosła ta gałązka,
Co z swych piersi słodkie grono,
Stawi Stwórcy, za tron łono.
Więc ztąd poznać że świat cały,
Dla Maryi stworzon chwały:
Gdyż w umyśle Boskim była,
Gdy na dzieła rąk patrzyła,
Gdy krąg świata Syn jej snował,
W miesiąc... w którym jej zwiastował
Anioł świata przetworzenie,
Widząc Stwórcy w niej wcielenie:
Marzec matka czy Maryja,
Powiedz świecie kto ci sprzyja?
Nam ztąd szczęście, źe z Anioły,
Póki w śmiertelne popioły,
.Nie rozsypią się języki,
Pozdrawiać będziem w okrzyki:
Strona:Śpiewnik kościelny czyli pieśni nabożne z melodyjami w kościele katolickim używane (Mioduszewski).djvu/0634
Ta strona została przepisana.