Ta strona została przepisana.
Sam wejrzyj na łzy, daj mu o co prosi,
Gdyż za nim ręce Matka moja wznosi.
PIEŚŃ IV.
O rzeczach ostatecznych.
Pójdziemy, pójdziemy, ztąd w niewidome krainy,
Z tego świata grzeszne Syny, — Adama.
Znajdziemy 2. tam zginione nasze lata,
Gdzie wszystkich czeka zapłata, — za sprawy.
Drzymiemy, 2. płynąc w nieprzeżyte wieki,
Z babilońskiej pijąc rzeki, — obłudę.
Staniemy 2. przed straszliwym Boga sądem,
Obsypani grzechów trądem, — na jawie.
Weźmiemy 2. Raj czyli piekło ze wstydem,
Z Judaszem czyli z Dawidem, — nie wiemy.