Strona:Śpiewnik kościelny czyli pieśni nabożne z melodyjami w kościele katolickim używane (Mioduszewski).djvu/0673

My byliśmy w gorszym stanie,
 Dziś uzdrowieni.

On był wdzięcznym za swe zdrowie,
Brał ziemię z pod nóg proroka:
My prosimy by z wysoka,
 Sam Bóg nadgrodził.

Lecz z dziesięciu trędowatych
Gdy ich Syn Boży uzdrowił,
Idźcie do kapłanów mówił,
 Jeden był wdzięczny.

Jak sadzawka Syloańska,
Gdzie Anioł wodę łez wzrusza,
By z missyi każda dnsza,
 Zdrowie swe brała,

Niewdzięcznika zmyć nie może:
Mówi że nie ma człowieka,
Którego sumienie czeka,
 W czas do poprawy.

Otóż Chrystus sam się zbliżył,
Podając wszystkim sposoby,
Aby powstali z choroby,
 Od złości swoich.

Aniołowie nas wzbudzili,
Idźcie, idźcie każdy z domu,
By nie przyszło zginąć komu,
 Gdy ten czas minie.

Ja odchodzę, rzecze Chrystus,
Wy w grzechach swoich pomrzecie,
Gdy pokutować nie chcecie,
 Za swe złe życie.

Gnij do końca w sprosnem życiu,
Choćbyś sto lat co dzień grzeszył,