Strona:Śpiewnik kościelny czyli pieśni nabożne z melodyjami w kościele katolickim używane (Mioduszewski).djvu/0677

Luboś potrawa śmierci 2. o miły człowiecze,
Mając czas miłosierdzia 2. póki nie uciecze,
Możesz przez wiarę, W Trójcy poznać Boga,
Jeśli znać nie chcesz, zginie dusza droga.
 Święty! Święty! i t d.

Poznać Boga jak dzieci 2. poznają z kochaniem
Ojca, lub słudzy Pana 2. rozkazów słuchaniem,
Trudno nam, gdyśmy cielesne bydlęta,
My nie pomnimy, Bóg o nas pamięta.
 Święty! Święty! i t d.

Nie trudno temu wierzyć 2. kto ma żywą wiarę,
Pokornie słucha prawdy, 2. z spraw czyni ofiarę:
Kto zna swą duszę w ciele nieśmiertelną,
Z niej pozna Boga Trójcę nierozdzielną.
 Święty! Święty! i t d.

Duszy swej nie widzimy 2. lecz rozumne słowa,
Ukazują jak dusza 2. nieśmiertelność chowa:
W obciętem ciałku rozum z wolą cały,
Duch nic nie traci, choć dom spustoszały.
 Święty! Święty! i t d.

Tak jest, duch siła jedna 2. w każdym członku ciała,
Że członki tracąc przecież 2. nie traci co miała:
Bez oczu we śnie widzi, zna osoby;
Rozum, pamięć, chęć, w duszy trzy sposoby.
 Święty! Święty! i t d.

Jeden duch: rozum, pamięć, 2. wola, nie trzy dusze,
Więc że dusza jest obraz 2. Trójcy, wyznać muszę.
Rozum jak syna, rodzi z siebie słowo,
Wzajem się lubiąc, natchną chęć gotową.
 Święty! Święty! i t d.