Strona:Śpiewnik kościelny czyli pieśni nabożne z melodyjami w kościele katolickim używane (Mioduszewski).djvu/0679

Gdzie jest Ojciec tam i Syn 2. bo jest jedna siła,
Choćby co w nowy sposób 2. na ziemi czyniła.
Syn Ojca obraz z natury zrodzony,
Chciał ludzki rozum mieć obraz stworzony.
 Święty! Święty! i t d.

Toż i my ziemiolepki 2. synami Bożemi,
Gdyż mamy obraz Boski 2. duszę w sercu ziemi:
Lecz nie Bogami, bo ten obraz wtóry,
Bóg z łaski stwarza, nie rodzi z natury.
 Święty! Święty! i t d.

Prawda źe człowiek święty 2. ten obraz pomnoży,
Przeto go tak ukochał 2. od wieku Syn Boży;
Iż gdyby zginął człowiek za swe długi,
Gotów Syn Bozy wziąć był postać sługi.
 Święty! Święty! i t d.

Dobroć, w kochaniu miłość 2. jest w Bogu niezmierna,
Ojcu, Synowi równa 2. Duch chęć miłosierna,
Trzecia osoba Trójcy ta pochodzi
Z Ojca i Syna Duch, lecz się nie rodzi.
 Święty! Święty! i t d.

Człowieka, Bóg Duch święty 2. kochając bez miary,
Przez myśli święłe wlewa 2. w ludzkie serca dary:
Lecz człowiek wolny, choć go Bóg Duch żywi;
Jeśli mieć nie chce łaskom się sprzeciwi.
 Święty! Święty! i t d.

Zkądże ta nasza zguba 2. od czego zaczęta,
Że w nas mieszkać nie może 2, godnie Trójca święła?
Podobno żeśmy usłuchać nie chcieli
Boga, a zwyczaj bestyjalski wzięli.
 Święty! Święty! i t d.