W cierniową Pana koronę przybrano,
A zamiast berła, trzcinę w rękę dano:
Zawitaj królu! tak wszyscy wołają,
Na twarz spluwają.
Tedy żołnierze starosty wziąwszy Pana Jezusa do ratusza, zebrali do niego wszyslką rotę; a zwlokłszy go włożyli nań płaszcz szkarłatny, i uplotłszy koronę z ciernia włożyli na głowę jego, i trzcinę w prawicę jego, a kłaniając się przed nim najgrawali się mówiąc: Bądź pozdrowiony królu żydowski!
V. Wynijdźcie córki Syońskie, a oglądajcie króla Salomona.
R. W koronie którą go ukoronowała malka jego.
V. Panie wysłuchaj i t. d.
Racz prostować Panie Boże sprawy nasze w upodobaniu twojem: abyśmy przez pamiąlkę cierniowej korony, którą Pan nasz Jezus Chrystus dla nas wziął na świętą
głowę swoją, mogli zasłużyć żebyśmy tej głowie naszej zawsze byli podobni, a nigdy się od świętej woli jego i miłości nie oddalali. Prez tegoż Pana naszego i t. d.
Idzie na górę Krzyżem obciążony,
Hurmem ud wszystkich z miasta wypdzony,
