Chcemyć służyć statecznie,
Tu w tem życiu i wiecznie.
O jakbyśmy radzi zostać przy twym świętym obrazie,
A widokiem twarzy twojej cieszyć się w każdym razie:
Lecz jesteśmy pątnikami, [1]
Z dalekich stron przychodniami,
Przeto wracać musimy,
Skąd się bardzo smucimy.
O jedną rzecz upraszamy niźli ztąd odejdziemy,
Raczże nam pobłogosławić niech szczęśliwie idziemy:
A we wszystkich naszych sprawach,
W codziennych naszych zabawach,
O Maryja bądź przy nas,
A w przypadkach ratuj nas.
A my cię nie zapomnimy, wychwalając śpiewaniem,
Póki tylko życia stanie, anielskiem pozdrawianiem:
Czy przyjdzie smutek, choroba,
Czy wesołość, czy żałoba,
Będziem pomnieć na ciebie,
Bo ratujesz w potrzebie.
Teraz ci na znak miłości serca ofiarujemy,
Składając je u stóp twoich na zawsze oddajemy:
Wyraź na nich imię twoje,
I zapisz nas w księgi swoje,
Bo w twej łasce chcemy żyć,
I w miłości twej umrzeć.
Nadto dzięki ci składamy z serdecznej uprzejmości,
Błogosław nam z Synem twoim, poleć jego miłości:
I nie wypuszczaj z opieki,
Tu docześnie i na wieki,
- ↑ *) Pątnik wyraz dawny, znaczy pielgrzym nabożny.
