Ta z Joachima i Anny zrodzona,
A córką Boga Ojca ogłoszona,
Matką dla Syna Boskiego się staje,
Łask oblubieniec Duch święty dodaje:
Bóg w Trójcy jedyny, z szczególnej przyczyny,
Za matkę obiera, przez Syna zawiera
Jedność z ludźmi w ciele.
Bóg stworzył człeka na wyobrażenie
Podobne sobie, ludzkie pokolenie
Traci ozdobę pierwszego stworzenia
Przez grzech, dobrego nie godzien imienia:
Więc radę Bóg składa, Maryi wypada
Imię z Bóstwa skrzyni, cóż Bóg dalej czyni,
Rodzi się z Maryi.
Staje się Matką, rodzi Boga w ciele,
Mówim w pacierzu Bogu, Ojcze, śmiele;
Maryja matką Boga jest i ludzi,
W czyjemże sercu miłość się nie wzbudzi:
Ach! płakać i szlochać, bo nie tak jest kochać,
Matkę zasmucamy, gdy Syna gniewamy,
Gwałcąc przykazania.
Bóg jest człowiekiem z Maryi zrodzony,
Zkąd człowiek godzien niebieskiej korony;
Dał nam Syn Boski moc, Boga synami
Byśmy się stali, nieba dziedzicami.
Maryja jak morze, w łask pełni, w cnot porze,
Gdy jest matką Boga, już nam nie jest trwoga,
Dostać się do nieba.
Syon niebieski dla niebian mieszkanie,
Maryja Syon piękne pomieszkanie;
Na wysokości Maryja panuje,
Że matką Boga, wszech w niebie celuje:
Strona:Śpiewnik kościelny czyli pieśni nabożne z melodyjami w kościele katolickim używane (Mioduszewski).djvu/0837
Ta strona została skorygowana.
