Jeźli cię ściska ostatnia potrzeba,
Głód cierpiącego niedostatek chleba:
On i w tej chwili, ciebie zasili,
W Bogu przez niego ufność nie omyli.
O święty Antoni! i t. d.
Z prawowiernego niech kto wyzna ludu,
Czy z tych którego nie doświadczył cudu?
Każdy to głosi, i że odnosi
Skutek łask jego, gdy ufnością prosi.
O święty Antoni! i t. d.
Niech naostatek tak młodzi jak starzy
Świadczą Padwanie, ile im się zdarzy,
Gdy przed grób stają, cudów doznają,
Boskie w Antonim sprawy wysławiają.
O święty Antoni! i t. d.
Gdy więc Antoni z Bogiem żyjesz w niebie,
Wspólnemi głosy wołamy do ciebie:
Stawaj w obronie, w życiu i w zgonie,
Nie daj nam zginąć o święty Patronie.
O święty Antoni! i t. d.
Niech chwała Bogu w Trójcy jedynemu,
Ojcu, Synowi, Duchowi świętemu,
Zawsze i ninie, na wieki słynie,
Jako w niebieskiej tak w ziemskiej krainie.
O święty Antoni! i t. d.
