Ta strona została przepisana.
PIEŚŃ IV.
O dobroci Boskiej.
Zważ człowiecze, zważ człowiecze, abyśmy Boga kochali,
Pana swego miłowali,
Uważając wielkie dary,
Co dla nas cierpiał bez miary,
A to z swej własnej ku nam miłości.
Uważając 2. osobliwszą łaskę Pana,
Która ci od niego dana.
Ciebie człowieka stworzywszy,
Duszę z piekła wybawiwszy,
A czemże? tylko męką krzyżową.
Bóg opatrzny 2. Bóg nas wszystkich opatruje,
W szczęściu, zdrowiu zachowuje;
Wszystko stworzył, wszak nikomu,
Czyto w drodze, czyto w domu.
Nie odmawia łask swojej dobroci.
Przytem jeszcze 2. niebo nam Pan obiecuje,
Krwią swą własną podpisuje,