Ta strona została przepisana.
PIEŚŃ XIV.
O P. Jezusie ukoronowanym,
Łaskami słynącym w Wielkiej Woli.
Łaskami słynącym w Wielkiej Woli.
Panie! któremu za swobodę świata,
Niewinną głowę cierń ostry oplata:
Wysłuchaj, wysłuchaj pienie tego ludu,
Co twego, co twego pragnie doznać cudu,
Ufności pełen i wiary.
Oto przed tobą w pośród tej świątyni,
Nizko padając, swe błagania czyni,
Ze łzami 2. i wewnętrzną skruchą,
A z pełną 2. twej łaski otuchą,
Niesie ci swoje ofiary.
Nie dosyć było, iżeś ten świat stworzył,
Żeś się dla niego i sam upokorzył,
Nie dosyć 2. że człekiem zostałeś,
Że tyle 2. za niego cierpiałeś,
I że umarłeś za niego.
Pamiętasz jeszcze o swojem stworzeniu,
Dając mu wsparcie w jego utrapieniu: