Ta strona została przepisana.
Bo gdy ty będąc jeszcze tu na ziemi,
Słynąłeś światu cudami wielkiemi,
Że sam Bóg z nieba Anioła swojego,
Zesłał takiego
Żebyć uleczył ranę w prawej nodze,
Strzałą okrutną przestrzeloną srodze,
I takeś prędko został uleczony,
I pocieszony.
Tak cię Bóg swoją łaską opatrował,
Że nawet sam pies tobie usługował,
Gdy chleb przynosił posiłkowi twemu,
Tobie samemu.
Ponieważ cię Bóg dał nam za patrona,
Niechże nas zawsze strzeże twa obrona,
Od morowego powietrza prosiemy,
Niech nie giniemy.
PIEŚŃ XXI.
O Bł. Bronisławie Pannie.
O jak są wielkie dary twoje Boże!
Któż za nie godnie wydziękować może;
Które wylewasz ze skarbu twojego
Nieprzebranego.