sownie do okoliczności. Takiemi są w ogóle pieśni pokutne, jako to: Do ciebie Panie — Boże w dobroci — Straszliwego, i t. p. także Litanije: do P. Jezusa — do NMP. — do Wszystkich śś. — W czasie zaś cholery, powietrza lub innych chorób, pieśni do NMP. O Maryja dobrotliwa — O pełna litości — Gwiazdo morza — tudzież pieśni do śś. Pańskich: o ś. Sebastyanie — o ś. Rochu — o ś. Rozalii — o śś. Obrońcach w powietrzu. — W czasie wojny: Boga rodzica, ś. Wojciecha — Pod twoją obronę — Bądź pozdrowiona — Boże łaskawy — Już źródło nieszczęść, i t. p.
Uwaga IV. Ponieważ nie wiele mamy pieśni za umarłych, zatem bądźto na mszach czytanych żałobnych, bądź w czasie innych obrzędów, jak np. przy ciele umarłego w domu, lub odprowadzając toż ciało na cmentarz, albo powracając z cmentarza, można śpiewać także i następujące pieśni: Pieśń o Śmierci, str. 900 — o Sądzie, str. 901 — o Wieczności, str. 566 — o NMP. Witaj Królowa, str. 186, — jako też z Cerkiewnych: O rzeczach ostatecznych, str. 654. — o Śmierci, str. 655. — o Sądzie, str. 656. — Rozmowa z umarłemi, str. 676. — o śś. Obrońcach w skonaniu, str. 1013. — także Litaniją o NMP. podług melodyi na str. 356.
I to wspomnić nie zawadzi, że dawniej w pospolitem użyciu a zwłaszcza u żebraków były pieśni o rzeczach ostatecznych, znajdujące się w książce pod tyt. Echo piekielne, a które śpiewano podług melodyi: Uważ pobożny.
