Ta strona została uwierzytelniona.
GLOSA.
Vivo sin vivir en mi:
Y tan alta vida espero,
Que muero, porque no muero.
Żyję, nie żyjąc w sobie
W wyższe się życie wydzieram —
Z nieumierania umieram.
Miłością z Bogiem złączona
Cała w Panu moim żyję.
On jeńcem mojego łona,
Swobodniéj serce mi bije.
Lecz Boga trzymać w niewoli,
Uczucie moje się wzbrania, —
To boli, ach srodze boli,
Umierać z nieumierania.
O jakże długie to życie,
A to wygnanie jak mączy!
Kiedyż się męki skończycie,
Kto mię rozkazuje z obręczy?
Czytam już w moim wyroku
Nierychły koniec wygnania.
Miecz srogi tkwi w moim boku —
Umieram z nieumierania.
