Strona:Święci poeci - Pieśni mistycznej miłości.djvu/98

Po długich mękach, na krzyż wbity w ziemię
Wspiął się, i w krzyża otwarte ramiona
Kładąc się pasterz — głowę zwiesił, kona!
Lecz z sobą uniósł tej miłości brzemię. —

---