1. Patryarcho ubogich cnego pokolenia,
Franciszku, Lutnio głośna Boskiego Imienia,
Przyjm nasze modlitwy, wysłuchaj wołania,
Spraw, niech służymy Bogu według przykazania;
Zwyciężając pokusy, żyli świątobliwie,
A wszelkie przeciwności znosili cierpliwie,
Które z sprawiedliwego, Bóg nam zesz Ie sądu,
Abyśmy z Tobą doszli niebieskiego lądu.
2. Ubogiego żywota Zakon zakładając,
Przez co z dóbr swych wyzuty ubogim się stając,
Apostolskim Twe życie torem prowadziłeś,
Ztąd jedynym do cnoty wzorem ludziom byłeś,
Powrozem przepasany czartów krepowałeś,
Do pokuty i żalu ludziom wzór dawałeś;
Przez pokorę, modlitwę, post i różne cnoty,
Chodząc boso po cierniach. znosząc zimno, słoty.
3. Tyś w Kościele Powszechnym wielki Patryarcha,
Którego sobie obrał niebieski Monarcha;
Serafickim ku Niemu ogniem rozpalony,
Założyleś na chwałę Jego trzy Zakony,
