Strona:Święty Franciszek Seraficki w pieśni.djvu/207

Deus meus et omnia.

---

Bóg mój i wszystko! to Franciszka dzieci
Reguła święta, to ich Zakon cały,
To godło, które z wysoka im świeci,
To chasło boju dla Chrystusa chwały.
Bóg mój i wszystko! to ich śpiew rodzinny,
To po ich ojcu klejnot i spuścizna;
To okrzyk serca miłosny, dziecinny
Że tylko w niebie szczęście i ojczyzna.
Bóg mój i wszystko! o to śmiało mogą,
Wołać Franciszka ubożuchne syny,
Którzy do nieba idąc krzyża drogą
Ubóstwo mają za swój skarb jedyny.
Bóg mój i wszystko! o bo na tej ziemi
Żadna rzecz inna do nich nie należy,
Bóg tylko dla nich i tylko Bóg z niemi;
Bóg jest orężem, tarczą tych żołnierzy.
Bóg mój i wszystko! Bóg ukrzyżowany
To ich wesele ich rozkosz i chwała.
Herbem swym mają Jezusowe Rany
A to szlachectwo miłość im nadała.
Bóg mój i wszystko! o to skrzydła święte
Co odrywają od marności świata
Skrzydła potęgą miłości rozpięte,
Na których dusza ku niebu ulata,
Bóg mój i wszystko! to magnes miłości.
Co nas pociąga do cierpień do krzyża