Ta strona została przepisana.
„A gdy który z moich w skonie się znajduje,
„Spieszę mu z pociechą, niebo obiecuje.
„Tymi się szponami moc czartowska kruszy,
„Żeby mi nie porwał jakiejkolwiek duszy.
„Szponami też tymi rozdzieram zakonu
„Prześladowców, którzy w chwili swego zgonu
„Przez skruchę ze Stwórcą się nie pojednali,
„Do ostatniej chwili w niepokucie trwali.
„Tym nędznym i karę wymierzam za grzechy,
„Zostawiając ich bez wszelakiej pociechy;
„A wszystko to czynię z woli mego Pana,
„Od Niego to bowiem moc ta jest mi dana“.
S. N. N.
