Strona:Święty Franciszek Seraficki w pieśni.djvu/82

Ta strona została przepisana.

Franciszku, Ojcze jedyny,
Zwiedź dom nasz, tę grobów ziemię:
Przebudź głosem twej przyczyny
Ze snu śmierci Ewy plemię.





HYMN
In coelesti collegio (z Brewiarza Kapucyńskiego).

Nowy rycerz w rajskim szyku
Staje wśród rajskiego miasta,
W niebieskim Boga kwietniku
Nowy kwiat wdzięcznie wyrasta.

Franciszek łaską rozkwita,
Staje się wzorem pokory,
Chwała przezeń jest zdobyta,
Cieszy się z górnemi chóry.

Zbiera, co posiał szczęśliwie,
Niesie żniwa pełne snopy.
Bo jeszcze w ciała pokrywie
Wbił wroga duszy pod stopy.

Praw ducha świętem żelazem
Ciała rozkosze przygniata,
Zwycięża siebie i razem
Staje się zwycięstwem świata.

Prawica język poprzedza,
Gotując drogę dla słowa,
Życiem dana święta wiedza
Wiecznie się w sercach przechowa.

W wielkiej ubóstwa dziedzinie
Szczepi zakonu winnicę,