Strona:Świat R. I Nr 7 page 16 2.png

Stoi frontem do obszernego dziedzińca i zwraca uwagę oryginalnością nie bez wdzięku zbudowanego podsienia polskiego, jak również zaznacza się prawidłowością stylową niektórych szczegółów architektonicznych, połączonych w malowniczą całość, dającą pojęcie o dawnych spichlerzach nadrzecznych w Polsce.
 Podsienie górne, piętrowe wspiera się na słupach z rozłożystemi ramionami, jak tympanon i tworzy arkadowaną galeryę. Słupy te, o kształcie tradycyonalnym, przypominającym wydłużoną popielnicę słowiańską, stoją na poprzecznicy dwubelkowej, wspierającej się na dolnych słupkach, będących jakby przedłużeniem górnych, jak to widzimy na rysunku. Okienka, jako wentyle, ładnie wykrojone, mają formę gotycką, a są dziś tylko widoczne od frontu budowli.
 Pozostałe resztki okuć przy drzwiach, jak zamki, zawiasy z zakończeniem w esy i niewielka antaba (kuna), choć wykonana kowalską robotą, wskazuje poczucie artystyczne w charakterze renesansowym z XVII stulecia.
 Na przeciwległej stronie dziedzińca stał przed niewielu jeszcze laty drugi taki sam spichlerz, identycznie podobny do istniejącego, lecz, został już rozebrany.

Józef Smoliński.