Nowa powieść Ireny Krzywickiej stanowi nowy etap w działalności tej pisarki. Więcej w niej zadumy i czystego artyzmu, mniej walki i rozmachu polemicznego. Tajemnicze prawa rządzące związkami między ludźmi, związkami opartymi czasem na miłości a czasem na niczym, powstawanie nie uzasadnionej przemocy na małych odcinkach życia, niejako mikrobiologia ucisku — oto myśl przewodnia tej książki. Konstrukcja jej uderza oryginalnością: w ramę opowiadania o dwojgu, na pozór przypadkiem złączonych, ludzi, których związek zyskuje coraz to głębsze uzasadnienie, w tę historię o ślepym pisarzu i jego ucieczce z ciemności, wplecione są dzieje inne, które kolejno obrazują przemiany psychiczne jakim ów pisarz podlega i ilustrują jego stosunek do świata. W ten sposób historia podstawowa zostaje zwielokrotniona przez historie inne. Ślepiec, to tragiczny człowiek współczesny, przerażony epoką w jakiej żyjemy, nie wytrzymujemy gróźb dzisiejszego świata. Jego towarzyszka, to wcielenie zdrowego instynktu życia, pogody, mężnej postawy i czułości kobiecej. A oprócz nich, dziwacznie sprzężone pary za parami, wraz z pięknym akordem końcowym, wielkiej niezłomnej miłości.
CO ODPOWIADAĆ DOROSŁYM NA DRAŻLIWE PYTANIA
SĄD IDZIE
WALKA Z MIŁOŚCIĄ
ZWYCIĘSKA SAMOTNOŚĆ
SEKRET KOBIETY
TOWARZYSTWO WYDAWNICZE „RÓJ“
