Strona:Żółty krzyż - T.II - Bogowie Germanji (Andrzej Strug).djvu/241

 — Niech żyje zwycięski czerwiec! Słyszeliśmy to samo w zeszłym roku.
 — I w 1916-ym!
 — I w 1915-ym!
 — Otóż mój porucznik twierdzi, że tym razem czerwiec jest murowany. Zwycięstwo nastąpi w połowie czerwca, ale na przyszły rok.
 — Co? Kiedy?!
 — Boże sprawiedliwy...
 — W roku 1919-ym, zupełnie serjo.
 — Możemy czekać spokojnie. Zdążymy wszyscy powarjować.
 — Ha — ha!...
 — Pani Evo, proszę posiedzieć u nas do tego czasu, zobaczy pani monstrualny film.
 — Czy już teraz nie jest on dosyć sensacyjny? Mnie wystarcza i to co widzę, doskonale się bawię.
 — Pani Evo, jeszcze nic nie widać! Rzeczy niesłychane tają się u nas w ukryciu, nurtują pod powierzchnią życia, pod wszelkiemi pozorami ładu, spokoju, instynktu moralnego społeczeństwa, pod okiem niemieckiego Boga, tudzież policji. Ale kto zaręczy, że jutro nie nastąpi eksplozja? Wylecą w powietrze wszystkie narodowe ideały i najwyższe głowy.
 — Germanja jest w ósmym miesiącu ciąży, należy się spokój wielkiej matce, czekajmy z ufnością, a kto nie może, niech czeka z rezygnacją. Zobaczymy.
 — Jesteśmy w czwartym roku tej ciąży! Niem-