Strona:Życie płciowe i jego znaczenie.djvu/017

właśnie leży największe dla nas niebezpieczeństwo. Wszystkie czynności naszego ciała powinny się odbywać nie dla przyjemności, lecz z konieczności, dla celu ściśle określonego. Jadać musimy, aby owe życie podtrzymać a nie dla tego, aby mieć przyjemność; kto jada dla tego, że coś lubi lub że mu to „coś“ smakuje, a nie dla tego że jest głodny, ten działa przeciw przyrodzie i gwałt samemu sobie zadaje, gwałt, za który wcześniej czy później musi odpokutować.
 Toż samo bywa z czynnościami płciowemi. Stosunek płciowy jest to akt twórczy, w którym człowiek łączy się z Bogiem i jedynie w takim celu dokonywany być powinien: zadowolenie zmysłowe nie powinno być uważane za bodziec wystarczający. To też cel małżeństwa nie powinien być inny jak stworzenie potomstwa. Według nauki Kościoła chrześcijańskiego, małżeństwo jest symbolem jedności Chrystusa z Kościołem: mąż i żona to jedność w Panu; przeznaczeni są żyć w małżeństwie w czystości, a nie w lubieżności i rozpuście. To też nie może być bardziej wstrętnego pogwałcenia moralności chrześcijańskiej, jak roztaczanie przez męża zmysłowości na swojej słabej połowicy wbrew jej woli, zwłaszcza gdy ta nie pragnie wcale dzieci i nie ma dość sił, aby dać dzieciom zdrową konstytucję i otoczyć je niezbędną pieczołowitością macierzyńską.
 Przepisy moralności chrześcijańskiej są ścisłe i jasne. Stosunek płciowy powinien mieć na względzie cel główny, t. j. stworzenie potomstwa. Obowiązkiem mężczyzny jest powstrzymanie się od stosunku: jeżeli małżonkowie nie życzą sobie mieć więcej dzieci; jeżeli to szkodzi jednemu z małżonków lub dziecku, jak naprzykład podczas ciąży i karmienia. Mężczyzna, prawdziwie kochający swoją żonę, będzie ją czcił i szanował i nie uczyni z niej