Strona:Życie płciowe i jego znaczenie.djvu/031

żej), tem łacniej może popaść w rozpasanie, tem łacniej zanika w nim władza odróżniania właściwej potrzeby, istotnego wymagania przyrody, od podrażnienia sztucznego, wywołanego przyzwyczajeniem, wyobraźnią, a kosztem innych potrzeb życiowych.
 Rzecz jasna, że takie nasycanie popędu zmysłowego, wywołanego nie w porę, kosztem innych potrzeb, musi krzywdzić inne narządy ciała i, wskutek naruszania równowagi, z czasem przynieść szkodę całemu ustrojowi, ciału i duszy. Postępowanie zaś szkodliwe ciału i duszy człowieka, jest stanowczo „niemoralnem“. Słusznie więc rozwiązłych pod względem płciowym, nieopatrznie hołdujących chuciom zmysłowym, lud nazywa ludźmi niemoralnymi.
 Niemoralni oni, bo nie dbają o równowagę swych sił cielesnych i duchowych, wyniszczają się i marnują życie przedwcześnie; słowem nie mają dość rozumnej woli. Siła ich woli zbyt słaba, aby mogli powstrzymywać się od postępowania nierozsądnie wobec zdrowia i życia.
 A dlaczegoż właśnie przedewszystkiem ludzi rozwiązłych pod względem życia płciowego lud nazywa niemoralnymi?
 Bo popęd płciowy właśnie jest tak silnym i tak stale objawiającym się u każdego człowieka zdrowego, że trudno mu się oprzeć, że każdy musi go słuchać, i że przeto potrzeba dużego zapasu zdrowej woli, by uchronić się od przeceniania tego popędu i sztucznego z czasem podniecenia go, ze szkodą dla całości ustroju.
 Nie wolno nam lekceważyć popędu płciowego — z objawami jego w życiu, począwszy od młodocianych lat, powinniśmy się liczyć. Ale zarazem