należy pamiętać, że potrzeba zaspakajania tego popędu, jak każdego w życiu, nie jest bezbrzeżną, i że właśnie my ludzie, mający regulować popędy za pomocą woli, powinniśmy przedewszystkiem stosować jej działanie do popędu płciowego. Inaczej wzmoże się i rozpanoszy nieprawidłowo.
U kogo nie zważano na to, by wolę swą umiał okiełznać i utrzymywać zawsze we właściwych karbach popędy płciowe, u tego wola rozluźnia się, nie umie trzymać na wodzy namiętności! Człowiek taki cierpi na brak energii, na brak woli, staje się niemoralnym.
Niemoralnością więc słusznie w pierwszym rzędzie nazywa lud rozpasanie w użyciu płciowem. Oczywiście, że ludzie „niemoralni“ pod tym względem, z czasem i pod innemi, gdzie mniej wysiłku potrzeba do utrzymania się na właściwej drodze, tracą równowagę umysłową, bo coraz częściej na manowce.
Niemoralność więc czyli wyuzdanie płciowe jest poniekąd początkiem wszelkich zboczeń, a przynajmniej, jako najsilniej rozluźniająca wolę, łatwiej niż inne zboczenia, zdolna człowieka sprowadzać z drogi obowiązków życiowych wobec siebie i społeczeństwa.
Widzimy tedy, że związek pomiędzy życiem płciowem a moralnością jednostek, zaczem i zdrowym rozwojem społeczeństw, jest bardzo ścisły. Zapatrywania nasze popiera m. i. także prof. Dr. Seved Ribbing, znakomity lekarz szwedzki, w dziele swem: „Hygienia płci i jej moralne następstwa“ temi słowy:
„Nie wiem, być może, że i ja jestem w błędzie, ale dla mnie kwestja płciowa przedstawia się jako korzeń i kwiat, początek i koniec moralno-
Strona:Życie płciowe i jego znaczenie.djvu/032
Ta strona została skorygowana.