wowym wogóle może wyrządzić nadużywanie części płciowych, stanowiących ową stację końcową.
Nerwowe właściwości gruczołów zarodkowych dają się wyraźnie poznać z anatomicznej budowy tych gruczołów. Wysyłają one swe rozłogi do rozgałęzień nerwów (żebrowych, lędźwiowych), z któremi wspólnie urabiają płaszczyk, zwany otrzewną (peritoneum, Bauchfell). Można zatem śmiało powiedzieć, że naprężne życie nerwowe, — ujawniające się tak wybitnie w otrzewnej a warunkujące wzrost i ciągłe odnawianie się ustroju, wybrało dla siebie tron w gruczołach zarodkowych.
Tętnica (arteria) gruczołów tych spotyka się pod prostym kątem z tętnicą mięśni płodonośnych i tworzą wspólne sklepienie, z którego około 10 gałązek dochodzi do gruczoła zarodkowego, aby mu dostarczać potrzebnego zapasu życiodajnego tlenu.
Jak silnie życie występuje w gruczołach zarodkowych kobiety, można to poznać po nadzwyczaj wielkiej liczbie naczyń limfatycznych zasilających nerwy. A ile jest naczyń limfatycznych, tyle też potrzeba i żył dla odprowadzania z gruczołów zarodkowych produktów utlenionych (oksydacyjnych) substancji nerwowej (kwasu węglowego, wody, soli itp.)
Ponad splecionym w sobie zwojem naczyń krwionośnych, gruczoł zarodkowy jest ułożony jakoby w kołysce.
Wewnątrz tkanki gruczołowej, składającej się podobnie jak mózg z tętnic, żył, naczyń limfatycznych i nitek nerwowych, znajduje się zakończenie nerwów w postaci okrągłych węzełków czyli pączków. Są to rzeczywiście pączki, które w dogodnych warunkach mogą się przekształcić w nowe istoty ludzkie. Liczba tych pęcherzyków (Folliculae
Strona:Życie płciowe i jego znaczenie.djvu/059
Ta strona została skorygowana.