Strona:Życie płciowe i jego znaczenie.djvu/101

przejawia się drażliwością krtani i oddziałuje na siedlisko głosowe. U młodzieńców następuje wyraźniej t. zw. przełom głosu i krtań znajduje się w stanie takiego rozdrażnienia, że wówczas należy obchodzić się z głosem nadzwyczaj ostrożnie. Współczulność narządu głosowego z płciowym, przejawiająca się też w chorobach płciowych, objaśnia się tem, że w kierowaniu mową, śpiewem oraz czynnością płciową, bierze udział ten sam nerw płuco-żołądkowy czyli błędny (nervus vagus). Prócz tego woń płciowa udziela się powietrzu oddychalnemu i działa osobliwie podrażniająco na krtań i błonę śluzową nosa.
 Prof. dr. Gustav Jaeger mówi: „woń odziewna czystej dziewicy — o ile ona nie dotknięta wprost cierpieniem mozgu — w przeciwstawieniu do dziewczęcia na rozkwicie i do kobiety, posiada całkiem nadzwyczajną czystość i delikatność, dochodzącą prawie do bezwonności i właśnie ten brak odwonnej ostrości nadaje dziewiczemu przybytkowi ową cechę świątobliwości, znajdującą najpoważniejszy wyraz w czci ku niepokalanej Najświętszej Pannie“.
 W dziewczynie zachodzą kolejno dwie główne zmiany: pierwsza, gdy się zakocha, druga — skoro przez spółkowanie stanie się kobietą. Przy pierwszem zajściu, odziewna won dziewczyny zmienia się jak w kwiecie przy rozwarciu się pączka. To woń, gdy zostanie wetchniętą przez mężczyznę i wejdzie w jego krew, działa nań bezpodzielnie jako czynnik rozkoszowy; podczas gdy jego woń sprawia dziewczynie wzruszenie mieszane, z jednej strony podobne do działania woni drapieżnego zwierzęcia na zdobycz — jako czynnik trwożny — a z drugiej strony woń mężczyzny, którego dziewczyna kocha, staje się dla niej zarówno czynnikiem