Strona:Życie płciowe i jego znaczenie.djvu/102

uciechy. Przy częstszem obcowaniu, dziewicza trwoga ustępuje a pozostaje czyste działanie rozkoszowe. Pomiędzy wzruszeniem dziewczyny całkiem niewinnej a takiej , która już zakochana, zachodzi ta różnica, że u ostatniej z miłością łączy się natężna działalność duchowa, w kierunku myślenia i troski o ukochanego. To duchowe wstrząśnienie działa na układ nerwowy w sposób rozkładający białko, a zatem rozwiązujący łączność wzruszenia z wonią. W dziewczynie przeważają dwa źródła wydobu: woń płciowa, wytwarzająca wzruszenie niewinności i prąd mózgowy, który działa na mężczyznę podniecająco, podobnie jak wino szampańskie. Przedraźnienie wywołuje woń silniejszą, podobną do wydobu trwożnego. Przy drugiem zakochaniu wywiązywanie się woni u dziewczyny już znacznie słabnie w porównaniu do pierwszego. Mężczyzna doznaje podobnież wzruszeń „rozkosznej trwogi“, rumieni się, drży, miewa bicie serca, wybuchy bojaźnego potu, gdyż i w nim zewnętrzny i wewnętrzny czynnik wzruszenia działa jednocześnie. A gdy już pozna kobietę bliżej, to rzuca się na obecną, jak jastrząb na gołębia! Ponieważ zaś w takim razie u dziewczyny — przez raptowność i natężność wdychania męskiej woni oraz wskutek doraźniejszego wstrząśnienia duchowego — następuje przedraźnienie dosadniejsze, niż przy zbliżeniu się „bojaźliwego pastuszka“, zatem — według Jaegera — czynnik trwożny wywiązuje się z taką przemocą, że objawy porażenia biorą przewagę i dziewczyna może stać się bezwolną zdobyczą mężczyzny. Tem się wyjaśnia, przez co często nawet najwstydliwsze i najlepiej wychowane dziewczyny, których o to nie posądzano, padły ofiarami zwodzicieli. Przez nadmierne wdychanie męskiej woni, dziewczyna znajduje się po-