Strona:Życie płciowe i jego znaczenie.djvu/174

już na samych małżonków, przechodzą również na rodzące się dzieci. Różnica wieku pomiędzy mężczyzną a kobietą nie powinna przewyższać lat dziesięciu. Z połączenia starca z młodą silną niewiastą nie może wyniknąć potomstwo zupełnie zdrowe i silne. Kobiety więc nie powinny zawierać takich małżeństw nieodpowiednich co do wieku — sama już różnica w stopniu zmysłowych popędów wystarcza, aby je uczynić nieszczęśliwemi. Rozgoryczenie ich musi odbijać się niekorzystnie na usposobieniu, na charakterze potomstwa, choćby i słabość fizyczna ojca miała pozostać bez szkodliwych wpływów. Doświadczenie przecież uczy, że w tych razach potomstwo zawsze odziedzicza niedomagania rodzica słabszego. Dzieci, pochodzące z takich małżeństw, bywają ponure, posępne i jakby „przemądre“; nadto zwykle usposobione do wszelkiego rodzaju cierpień, właściwych osobom starszym. Często nie dosięgają nawet wieku dojrzałości, ale więdniejąc powoli, umierają za młodu.
 Że zaś wogóle właściwości cielesne tak samo jak duchowe są dziedziczne, stwierdzili to oddawna najwybitniejsi badacze.
 W kronikach lekarskich zapisano szereg najrozmaitszych ciekawych wypadków, stwierdzających dziedzictwo cielesnych właściwości. W berlińskim „Panopticum“ pokazywano w r. 1896 chłopczyka, Polaka, z twarzą jak psi łeb zupełnie obrośniętą włosami. Chłopiec odziedziczył był głowę taką po ojcu i dziadku. Pewien żołnierz skutkiem zapalenia 15 lat przed ożenieniem stracił lewe oko, i obaj synowie jego urodzili się bez lewego oka, na miejscu którego znajdował się tylko jakoby pierwotny zaczątek oczny. Darwin opowiada dwa takie wypadki: pewien mężczyzna miał na brodzie głęboką bliznę