Strona:Życie płciowe i jego znaczenie.djvu/187

zdrowia, a nie choroby, lecz tacy rodzice unieszczęśliwiają także samych siebie! Porając się ciągle to z własną chorobą, to z chorobą dzieci, to z przygnębieniem umysłowem, tacy ludzie nie odczuwają szczęścia, które przecież małżeństwo dać im miało i skazani są na ogólną biedę. —
 Zatem główne wskazówki do rozsądnego wyboru małżonków ze stanowiska zdrowotnego można streścić w sposób następujący:
 1. Stanowczo nie zawierać małżeństwa z nikim będącym w stanie choroby na syfilis, suchoty, raka, padaczkę, słabość umysłu lub na nałogowe pijaństwo.
 2. Strzedz się każdej osoby, cierpiącej na moczówkę czyli cukrzycę (diabetes), podagrę, stawowy gościec, nerwowość, histerję, dychawicę lub niedokrewność, albo ułomnej czy też dziedzicznie obarczonej skłonnością do którejkolwiek z powyższych słabości a nawet wogóle niepewnego zdrowia.
 3. Dbać o stosowność i odpowiedność wieku (mężczyzna lat 25 do 40, kobieta 20 do 30 i przytem mąż starszy od żony o lat 5 do 10).
 4. Nie wstępować w małżeństwo ani przedwcześnie (co zbyt rychło niszczy nierozwinięty ustrój, szczególnie żeński); ani też w spóźnionym wieku (głównie ze względu na możliwe potomstwo).
 5. Pomiędzy blizkimi krewnymi, związek małżeński powinien zachodzić chyba wyjątkowo — przy bardzo dobrem zdrowiu zobopólnem — inaczej dzieci bywają najczęściej ułomne lub niedołężne. Prócz tego z innych względów należy:
 a) Oddawać pierwszeństwo małżeństwu z miłości, lecz niezbyt porywczej a raczej wypróbowanej pewną odwłoką.
 b) W razach małżeństwa z „przekonania“