Strona:Życie płciowe i jego znaczenie.djvu/202

2. Biernik żeński, ulegający przemocy strony silniejszej i stający się następnie rozczynnikiem szerzącym plagę, niejako mszczącym się, za siebie i sobie podobne ofiary potwornych społecznych warunków — mniej na samych sprawcach swej niedoli a więcej na nieświadomie ich małpujących niedorostkach. 3. Szczujnik średni, międzypłciowy, podniecający dla wyzyskiwania męskie, żeńskie i szczególnie młodzieńcze namiętności, które początkującym zbytkownikom przedstawiają się niby niewyczerpalnem źródłem uciech a u poprzednio wykolejonych płci obojej stają się nałogiem, stopniowo nabierającym znaczenia względnej „nieodzowności“ — dopóki starczy pieniędzy i zdrowia. A gdzie to i tamte się wyczerpią, tam nader często były czynnik męski wspólnie z przeszłym biernikiem żeńskim spływają do wspólnej gnojówki stręczycielstwa.
 Z tych trzech żywiołów rozpusty, pierwszy — czynnik męski — jest zarazem płodzicielem obu ostatnich. Wybitny dowód istotności tego stanu rzeczy przedstawiają dzieje rozmaitych ludów, w porównaniu do dawnej Lakonji czyli Sparty, gdzie mężczyźni, ćwiczący się w panowaniu nad własnem ciałem, nie dążyli do robienia z kobiet ofiar męskiej zmysłowości, samodzielnie poskromionej. Tam wszetecznice, czasowo zabłąkane z innych krajów, nie mogły się utrzymać a również stręczycielstwo nie miało przytułku. Oby nasze „Sokolstwo“ było drogowskazem i w tym kierunku dla społeczeństwa naszego! —
 Nowoczesna — samozwańczo przesławna, czy raczej słusznie osławiona — europejska „cywilizacja“ dotąd nie zdołała skorzystać z owego znakomitego wzoru. Przeciwnie, prawie wszystkie kraje „przo-