Ta strona została uwierzytelniona.
BJÖRNSTJERNE BJÖRNSON.
— —
PONAD SIŁY
dramat w dwóch aktach.[1]
AKT I.
Uboga izba z powałą belkowaną. Na prawo dwa okna, na lewo drzwi. Z przodu, trochę na prawo, stoi łóżko, tak ustawione, że leżąca na niem ma drzwi nawprost. Przy łóżku mały stolik z flaszkami, pudełkami. Komoda, stołki i inne sprzęty.
SCENA I.
W łóżku leży KLARA SANG, przykryta białą kołdrą. Przy jednem z okien stoi jej siostra ANNA ROBERTS.
Anna Roberts. Jak pięknie błyszczy słońce na liściach
brzozowych. Jakie tu liście delikatne!
Klara Sang. Teraz czuć zapach czeremchy.
Anna. Tu na dworze niema czeremchy.
Klara. Stąd jej nie dojrzysz, ale ja ją czuję. Ranny wiatr
przynosi tutaj jej zapach.
Anna. Ja nic nie czuję.
Klara. O, po tak długiem leżeniu odczuwam każdy najmniejszy powiew.
Anna. I rzeczywiście czujesz?
Klara. I jak wyraźnie! Ale proszę cię, zamknij dolne okno.
Anna. I owszem (zamyka).
- ↑ Jeden z najgłębszych dramatów, poematów raczej naszych czasów, oparty na problemie psychologicznym, który i w naszej mistycznej filozofii Towianizmu tak głęboką odgrywał rolę, na pragnieniu cudu — wyjdzie następnie w osobnej odbitce jako tomik „Biblioteki Życia“. (Przyp. red.)
