Mythologia armorum
R. dni Stanislai Kilowski, canonici Gneznensis etc.
Quid sibi signa volunt? forsan cupis ista doceri?
Dixero, tu exiguas experiare moras!
Ecce [vides], binos[1] sinuat fluida unda recessus,
Nempe ita virtutis quod sinuatur iter.
Per duros casus, per aquas, per saxa, per imbres
Ardua virtutis traicienda via est.
Quodque Stanislaus vitiorum transiit undas
Deduxitque suam ad litora tuta ratem,
Hunc amnem meruit, per quem transmisit in altum
Virtutis; tulit haec stemmata clara sibi[2].
Et tandem evasit sceleris quo litore nimbos,
Victricem hanc illud fecit habere crucem[3].
Ergo iam probitas fluvio iactatur in isto,
Hae nihil et sordis iam patiuntur aquae.
Dumque Stanislaus Kilovius has regat undas,
His cymbam poterit credere quisque suam.
Stanislaus Niger dno Stanislao Kilowski, Maecenati:
Ne maris a ventis quatiar, succurrito, rector,
Meque vehi fluvio iam patiare tuo[4].
- ↑ Cod.: Ecce bonos; brak więc dwóch lub trzech zgłosek, nadto bonos jest niedorzeczne; jak uzupełnić i poprawić należy, trudno tego dociec; różne się nasuwają poprawki, prócz zaleconej powyżej, n. p.: ecce tibi binos i t. p.
- ↑ W w. 9 i 10 myśl wyrażona niejasno.
- ↑ Składnia jest taka: Et quo tandem litore evasit nimbos sceleris, illud fecit habere hanc crucem victricem.
- ↑ Niger we wszystkich trzech wierszykach wmieszał do opisu łódź (cymbam, ratem), jak gdyby tu chodziło o herb Łodzia.
Janicki opisując herb Łodzia biskupa Łukasza Górki epigr. 55, wyraża się podobnie, jak to uczynił Niger w powyższych dystychach:
In duplici patriae pelago iactata procellis
Innumeris, Luca remige tuta feror.
Non Scyllas ego, non ventos, non saxa timebo
Ulla, gubernator dum mihi talis erit.
