stawki słodkiej „entremêts“; w obu wypadkach sam omlet robi się jednakowo; ostre lub słodkie dodatki przychodzą później dopiero. Nigdy nie kłaść do środka omletu cukru, który tylko obciąża ciasto.
63. Omlet zwykły. Sześć jaj ubić mocno w garnku, dodać cztery łyżki gęstej, słodkiej śmietanki i odrobinę soli. Zrumienić na patelni dużą łyżkę masła, wylać jaja, chwilkę smażyć na dużym ogniu, aby się omlet ściął od dołu, poczem wstawić pod blachę, aby się równo ściął po wierzchu. Ostrożnie, szeroką łopatką, lub dużym nożem przewrócić omlet na połowę, lub też zagiąć oba jego brzegi ku środkowi, co się nazywa po francusku „en portemanteau“, i również ostrożnie przesunąć na półmisek. Podawać natychmiast, dopóki gorący. Nigdy nie należy robić zbyt dużych omletów: z sześciu jaj jest największy. Jeżeli mamy podać omlet na większą ilość osób, zrobimy raczej kilka mniejszych.
64. Omlet francuski („Omelette soufflée“). Utrzeć oddzielnie na miseczce żółtka z trochą soli i łyżką kremowej śmietanki na każde żółtko. Ubić białka na sztywną pianę, zmieszać z żółtkami i wylać zaraz na patelnię ze zrumienionem w dużej ilości masłem. Zrumienić spód na dużym ogniu, potem wstawić do piecyka. Gdy tylko po wierzchu się zetnie, ostrożnie złożyć łopatką na połowę, lub też zagiąć brzegi ku środkowi, jak było powiedziane w poprzednim przepisie. Omlet powinien być lekki i delikatny, nigdy wysmażony, ani wysuszony. Ponieważ omlety z ubitemi białkami bardzo rosną, nie należy smażyć na jednej patelni omletu więcej, niż z 2—3 jaj. Ciasta możemy przygotować więcej i, trzymając miseczkę z niem w zimnej wodzie, smażyć jeden po drugim, kładąc je na ciepły półmisek. Jeżeli nie mamy gorącego piecyka, możemy dosmażyć omlet i na blasze lub na maszynce; w tym celu, po zrumienieniu od dołu, odsuwamy patelnię na mały ogień, lub zmniejszamy do minimum ogień w maszynce i smażymy wolniutko, aby cała masa się ścięła. Aby się nie przypaliła od dołu, należy co parę chwil podnosić ostrożnie brzegi omletu nożem lub łopatką i kłaść pod niego odrobinę masła.
65. Omlet litewski. Na pięć jaj, — pięć łyżeczek od herbaty mąki pszennej, szklanka mleka lub śmietanki. Żółtka utrzeć z mąką, solą i mlekiem, dodać ubite na sztywną pianę białka, dalej smażyć, jak inne omlety. Omlet z mąką jest wydajniejszy od innych, potrzebuje tylko dużo masła, lub innego tłuszczu, gdyż musi dłużej się smażyć i łatwiej się przypala od spodu.
66. Omlet z cynaderkami. Podałam już powyżej cztery zasadnicze sposoby robienia omletu, pozostawiając każdej z czytelniczek do wyboru sposób, w jaki będzie przyrządzała sam omlet; dalej będę podawała tylko różne rodzaje nadzienia do omletów.
Cynaderki cielęce wymoczyć dobrze, udusić na maśle z cebulką, nie odejmując otaczającego ich tłuszczu. Gdy już gotowe, posolić, pokrajać w cieniuchne plasterki, położyć na środek dosmażającego się już omletu. Łopatką podwinąć z obu stron brzegi omletu ku środkowi, jednak tak, aby pośrodku widać było cynaderki; przesunąć ostrożnie na półmisek, polać tłuszczem, w którym dusiły się cynaderki, i natychmiast, gorące, podać.
