S pierścienia służby twojéj precz nie wyjdzie,
Dopokąd obras życia w sygnecie serca naszego jest.
Tak najczęściéj przedstawia się cztérowiérsz pod względem zewnętrznym. Zamiast jednak powtarzania ostatnego lub ostatnych wyrazów, w piérwszym, drugim i czwartym wiérszu, może być użyty jedno lub dwusylabowy rym np.:
Reftem betebîbô goftem ez derde nehân
Goftâ kie ze gajre dust berbend zebân
Goftem kie gezâ goft hemîn chûne dżegier
Goftem perhîzî goft kie ez her dû dżehân.
W zwrotce téj wiérsz piérwszy, drugi i czwarty wiąże się przy pomocy jednosylabowego rymu ân, zaś wiérsz trzeci pozbawiony jest wszelkiego rymu. W dosłownym przekładzie rymy uwidocznione być nie mogą:
Poszedłem do lekarza i rzekłem: z bólu ukrytego.
Rzekł: z wyjątkiem osoby kochanéj podwiąż język.
Rzekłem: pokarm; rzekł: wyłącznie krew wątroby.
Rzekłem: wstrzemięźliwość; rzekł: od każdego z dwu światów.
Niektóre zwrotki, jak naprzykład:
Przes Ciebie wkradł się w serce ból — nie pytaj więcéj!
I serce me ścisnęło się — nie pytaj więcéj!
Mimo jednak ciasnoty serca, miłość twoja
Potrafiła się wślizgnąć w nie — nie pytaj więcéj!
dały się przetłómaczyć prawie dosłownie, s zachowaniem formy piérwowzoru; zwrotek takich jest jednak nie wiele.
Co się tyczy miary wiérsza perskiego w ogólności, w danym wypadku w sczególności, polega ona na umiejętnym po sobie następstwie sylab długich i krótkich.
