Strona:Ada sceny i charaktery z życia powszedniego. T. 2.pdf/53

grywa codzień regularnie z nadzieją nigdy się nie spełniającą, odegrania się jutro.
 — Ale to życie najszczęśliwsze w świecie, odezwała się Ada, jeśli wist ją zajmuje....
 — Ja także utrzymuję, iż szambelanowa jest szczęśliwa.... a jéj humor tego dowodzi....
 Wrażenie, jakie tego dnia uczynił pan Karol, nie było ani złe, ani dobre.... Wesołe jego opowiadania, ucinki, żarty z samego siebie, wywoływały czasem blady uśmiech na usta gospodyni. Siedziała jednak zamyślona, i po niejakim czasie, dała mu zabawiać pannę Hortensyę, zaledwie nań zwracając uwagę.
 Wydał się jéj — pospolitym....
 Gdy wieczorem pułkownik go odprowadził do mieszkania, które dlań było przeznaczone, pozostała w pokoju Hortensya pośpieszyła do Ady z pochwałami dla gościa.
 — Co też to za miły humor! jaki dowcip! i jakie doskonałe maniery! Po naszém zwykłém towarzystwie, wydał mi się jak jakiś przysmak paryzki po razowym chlebie....
 Ada milczała.
 — Nie znajdujesz? spytała natarczywa kuzynka.
 — Bardzo jest miły, odparła gospodyni — ale — typ to salonowy, zwyczajny, który mnie nie zachwyca....