Strona:Adam Fischer - Czarownice w dolinie nowotarskiej.pdf/21

Ta strona została uwierzytelniona.

jących: potrzebując wody nigdy czarownica nie czerpie wody z brzegu, ale idzie na środek rzeki i napełnia konwie.
Jeśli w drodze jadącego górala niespodziany niemiły wypadek spotkał, jako to, że koń nogę zwichnął, zaciął się i z miejsca ruszyć nie chce lub jeśli przewróci mimo chęci i po najlepszej drodze, lub jakiekolwiek niefortunne powiedzenie się, mówi na to: Jakieś babsko niezręczne drogę mu przeszło, a tem babskiem niezręcznem zowią czarownicę.
Głowatnik[1] ziele rosnące, najwięcej go znaleźć po miedzach można, ma kwiat czerwony; chłopki go zbierają przed 15-tym Sierpnia, by w dniu tym wraz z innem zielem został poświęcony, kadzona tem zielem krowa pozbywa się zamówień czarownicy.




  1. Centaurea Jacea L. — Chaber łąkowy, zwany przez górali głowianką lub głowacznikiem. Zbiór wiad. antr. kraj. VI, 242.