zwierzęcej osadzano deskę i w ten sposób konstruowano małe saneczki.
Sanki o kościanych sanicach występują szczególnie na obszarze Europy południowo-wschodniej,[1] podczas gdy łyżwy są bardziej charakterystyczne dla Europy północnej.[2]
Szczegóły, wyżej zestawione, pozwalają na następujące przypuszczenia: 1. lokalna nazwa „gnatek” świadczy o używaniu niegdyś do nich materjału kostnego.[3] 2. małe wymiary góralskich sanek odpowiadają wielkości kościanych południowo-słowiańskich sanic.[3] 3. liczne wspólne znamiona kulturalne, łączące obszar południowo-słowiański z terytorjum górali karpackich, skłaniają do twierdzenia, że niegdyś na Podhalu podobnie, jak na Bałkanie, używał lud sanek o płozach kościanych. 4. gładzone kości zwierzęce, spotykane wśród wykopalisk prehistorycznych, a uważane dotąd przeważnie za łyżwy, należy nieraz raczej uważać za płozy sanek.
- ↑ Buschan G , „Völkerkunde”. II. 2, s. 397.
- ↑ Łyżwy takie używane były niegdyś także w Sandomierskiem. Orli Lot. VIII (1927), s. 96. Może w związku z tem pozostaje rosyjska nazwa конекъ na określenie łyżew. Schrader O. Reallexicon d. indogerm. Altert. Berlin 1925. T. II, s. 325.
- ↑ 3,0 3,1 Nazwa gnatek = pień, kawałek drzewa nie pozostaje w łączności z podhalańskiemi „gnatkami”.
