Strona:Adam Fischer - Ossolineum.djvu/63

Ta strona została uwierzytelniona.

będą czerpać otuchę i wiarę. Jak zamożność księgozbioru od czasu założenia bardzo znacznie wzrosła, udowodni parę zestawień statystycznych.
W roku 1827 przewieziono zbiory Ossolińskiego z Wiednia do Lwowa w 50 skrzyniach, z których wydobyto unikatów, t. j. dzieł głównych, oznaczonych liczbą porządkową, jak wyżej podano 10.121 w 19.055 tomach. Nadto przywieziono z Przybysza 861 dzieł i 62 fascykuły różnych fragmentów historycznych. W roku 1830 obliczono na miejscu bibliotekę i znaleziono w niej dzieł mniej więcej 24.342, rękopisów było zaś już 748 tomów. Wogóle o rozwoju biblioteki może pouczyć następująca tabliczka:

Rok Dzieła
unikaty
Dublety Atlasy
i mapy
Rękopisy Autografy Dyplomy Muzykalia
1827 10.121 456 133 552
1830 24.342 748
1840 55.597 750
1855 47.523 1.341 2.160 165
1860 49.654 321 1.429 2.189 193
1870 60.690 2.936 515 1.872 2.525 419
1880 75.665 5.603 1.089 2.867 2.689 872
1890 87.530 7.880 1.845 3.371 2.782 992 230
1900 107.083 11.440 1.985 4.353 3.013 1.447 330
1910 131.200 3.031 2.226 4.809 5.278 1.667 401
1913 143.150 5.438 2.253 4.945 5.296 1.710 413
1917[1] 144.850 5.684 2.258 5.157 5.298 1.717 728

Swój szybki wzrost zawdzięcza Zakład w znacznej części bardzo żywej pamięci ogółu. Wiele nazwisk zasłużonych należałoby wymienić, jak Eugeniusz Brodzki, Aleksander hr. Stadnicki, Ludwik Skrzyński, Roman ks. Sanguszko, Stanisław Henryk hr. Badeni, Stefania z Darowskich Czajkowska, Dorota Straszewska i innych. Szczególnie atoli wspaniały był dar ś. p. Jana Nargielewicza z Wojnowa na Litwie, który ofiarował całą swą bibliotekę, złożoną z 3.684 dzieł i 8.790 tomów, oraz kilkudziesięciu

  1. Z końcem kwietnia.