Niniejsza edycya, zawierająca I. II. i IV. część „Dziadów“, którą wydawca składa w ręce Szanownej Publiczności, jest pierwszą ozdobną i pierwszą w ogóle illustrowaną edycyą tego nieśmiertelnego utworu. — Podczas gdy inne dzieła geniusza Adama Mickiewicza doczekały się już dawniej spopularyzowania, godnego ich wielkości i znaczenia, jakie mają dla naszego narodu i jego literatury, czy to przez to, że wydawano je w tanich przedrukach dla szerokich warstw społeczeństwa, czy przez to, że w wytwornych, illustrowanych edycyach wprowadzono je na stoły zamożnych salonów, — „Dziady“ jedne tylko pozostały pod tym ostatnim szczególnie względem, zupełnie — nie można powiedzieć, w zapomnieniu, ile raczej na boku nietylko twórczości artystów-malarzy, ale także usiłowań i starań edytorskich.
Nie wchodząc w przyczyny tego objawu i nie chcąc tłumaczyć czynników, które się nań złożyły, przedsięwziął wydawca brakowi temu zaradzić, a pragnąc dać literaturze polskiej wszystkie poetyczne dzieła Adama Mickiewicza, ozdobione illustracyami, stojącemi na wyżynie polotu i wysokości poematów ich twórcy, zwrócił się do p. Cz. B. Jankowskiego, artysty-malarza, którego imię tak chlubnie zapisało się już w historyi sztuki polskiej, o pomoc artystyczną w tym względzie. Odpowiedzią artysty na prośbę wydawcy są właśnie illustracye, dołączone do niniejszego wydania „Dziadów“.
Co się tyczy tekstu niniejszej edycyi, a przedewszystkiem jego poprawności co do ortografii, interpunkcyi i wypełnienia tych wymagań, jakie krytyka dzisiejsza zakreśla wydawnictwom dzieł poetycznych, to pracę w tym kierunku przyjął na siebie Dr. Wilhelm Bruchnalski. Jego pieczy powierzony przedruk uskuteczniony został w I. części na podstawie restytucyi, doko-
